زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه هوش هیجانی و کیفیت زندگی کاری با خودکارآمدی کارکنان کوپ های فرماندهی انتظامی استان فارس انجام می شود. روششناسی: این پژوهش به لحاظ هدف، کاربردی و به لحاظ روش، توصیفی همبستگی است. با توجه به اینکه جامعة آماری پژوهش مشخص و محدود (150 نفر) بود، از روش نمونه گیری تمام شمار استفاده شد. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه هوش هیجانی شوت (1998)، کیفیت زندگی کاری قاسم زاده (1384) و خودکارآمدی شرر (1982) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و از روش های آماری در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد. یافتهها: نتایج حاصل از بررسی فرضیههای پژوهش نشان داد که بین هوش هیجانی (و مؤلفه های آن) و کیفیت زندگی کاری (و مؤلفه های آن) با خودکارآمدی رابطه معناداری وجود دارد. نتیجهگیری: کارکنانی که از هوش هیجانی و کیفیت زندگی کاری بهتری برخوردارند، دارای خودکارآمدی بالاتری هستند. بنابراین، ارائه آموزش های لازم به کارکنان در زمینه هوش هیجانی می تواند نقش مؤثری در کارآمدی افراد و موفقیت سازمان داشته باشد. همچنین با طراحی نظام حقوق و مزایا، بیمه و بازنشستگی، خدمات رفاهی عمومی و. . . برای چنین مشاغلی در سازمان ناجا کیفیت زندگی کاری و کارآمدی، مطلوب تر خواهد بود.

پیش زمینه و هدف: انگیزش کار یک کلید برای ظهور و افزایش رضایت پرستاران و عملکرد کار آن ها است. بر این اساس، عوامل موثر بر انگیزه کاری در پرستاران، ابزار ضروری برای تغییر و شکل دادن رفتارهای کار پرستاران و عواقب آن می باشد. پژوهش حاضر باهدف بررسی رابطه کیفیت زندگی کاری و هوش هیجانی با انگیزش شغلی پرستاران زن انجام شده است. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع توصیفی-همبستگی است و جامعه آماری آن کلیه پرستاران زن بیمارستان های دولتی شهر کرج در سال 97 را دربر می گیرد که جمعیتی معادل 2000 نفر بوده اند. حجم نمونه 322 نفر بود که به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب و با پرسشنامه های انگیزش شغلی هاکمن و اولدهام (1976)، هوش هیجانی سیبریا شرینگ (1996) و کیفیت زندگی کاری والتون (1973) ارزیابی شدند. داده های آماری با آزمون های توصیفی و استنباطی مانند همبستگی پیرسون و روش تحلیل رگرسیون چندگانه گام به گام تجزیه وتحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد بین کیفیت زندگی کاری و هوش هیجانی با انگیزش شغلی پرستاران زن همبستگی مثبت و معنادار وجود دارد (001/0p<). بحث و نتیجه گیری: با توجه به رابطه مثبت و معناداری که کیفیت زندگی کاری و هوش هیجانی با انگیزش کاری پرستاران زن دارد، لازم است در فرآیند استخدام پرستاران هوش هیجانی آنان مورد ملاحظه قرار گیرد و برای آموزش هوش هیجانی به آنان تدابیری اندیشیده شود، همچنین مدیران برنامه هایی جهت افزایش کیفیت زندگی کاری پرستاران تدوین و اجرا نمایند تا از این طریق بتوانند انگیزش کاری آنان را افزایش دهند.

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی گری هوش هیجانی در ارتباط بین سبک زندگی با کیفیت زندگی کاری است. روش کار: روش تحقیق توصیفی از نوع کاربردی و همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش کلیه معلمان زن مقطع ابتدایی شهرستان تربت حیدریه در سال 1397 برابر با 550 نفر بودندکه 300 نفر به عنوان نمونه آماری به روش غیر تصادفی و در دسترس انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها در این پژوهش سه پرسشنامه استاندارد کیفیت زندگی کاری والتون (1973)، سبک زندگی میلر (2001) و هوش هیجانی شات و همکاران (1998) می باشد. داده ها با استفاده از نرم افزار آموس مود تجزیه و تحلیل قرارگرفت. نتایج: نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد سبک زندگی با کیفیت زندگی کاری معلمان مقطع ابتدایی شهرستان تربت حیدریه رابطه مثبت و معنادار دارد. سبک زندگی با هوش هیجانی معلمان مقطع ابتدایی شهرستان تربت حیدریه رابطه مثبت و معنادار دارد. هوش هیجانی با کیفیت زندگی کاری معلمان مقطع ابتدایی شهرستان تربت حیدریه رابطه مثبت و معنادار دارد. نتیجه گیری: نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که هوش هیجانی تاثیر سبک زندگی بر کیفیت زندگی کاری معلمان مقطع ابتدایی شهرستان تربت حیدریه را میانجی گری جزئی می کند.

مقدمه: هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی روابط ساختاری کیفیت زندگی، اشتیاق به ورزش و بهزیستی روانشناختی در کارکنان وزارت ورزش و جوانان بود. روش: روش پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش کلیه کارکنان رسمی و پیمانی وزارت ورزش و جوانان در سال 1402 بودند که تعداد 173 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های بهزیستی روان شناختی ریف (1989)، اشتیاق به ورزش مارش و همکاران (2013) و کیفیت زندگی کاری والتون (1973) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها نیز با کمک نرم افزارهای آماری SPSS و AMOS و ضریب همبستگی پیرسون و آزمون معادلات ساختاری انجام شد.یافته ها: نتایج برازش مدل نشان می دهد که مدل کیفیت زندگی کاری با بهزیستی روان شناختی با نقش میانجی اشتیاق به ورزش برازش مناسبی دارد (05/0>P). همچنین، اثرات مستقیم بهزیستی روان شناختی (47/0 = β ، 01/0p< )، و اشتیاق به ورزش (31/0 = β ، 01/0p<)، بر کیفیت زندگی کاری معنادار است.نتیجه گیری: براساس نتایج می توان انتظار داشت با افزایش بهزیستی روان شناختی و اشتیاق سازگار به ورزش کیفیت زندگی کاری در کارکنان ورزش ارتقا پیدا کند بر این اساس توجه به این متغیرها در بهره وری سازمانی ضروری است.

 لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

زمینه وهدف: مهمترین سرمایه سازمان ها وعامل تحقق اهداف وبرنامه های هرسازمان افرادی هستند که درآن کار می کنند. هدف اصلی این پژوهش مطالعه رابطه کیفیت زندگی کاری و رضایت شغلی کارکنان با فرسودگی شغلی با واسطه_گری هوش هیجانی بود مواد وروش ها: پژوهش به شیوه توصیفی انجام شد. جامعه آماری تحقیق شامل همه کارکنان بیمارستان های غرب مازندران بودکه باتوجه به تعدادمتغیرها، 120 نفربه روش نمونه گیری تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارگردآوری اطلاعات، پرسشنامه رضایت شغلی مینه سوتا (MSQ) وکیفیت زندگی کاری والتون وفرسودگی شغلی ماسلاچ و هوش هیجانی باران بود. برای تحلیل داده ها ازروش تحلیل مسیر، ضریب همبستگی ورگرسیون چند متغیرهااستفاده شد. بحث و نتیجه گیری: نتایج حاصل ازاین تحقیق نشان می دهد که بین سطح کیفیت زندگی کاری و رضایت شغلی کارکنان رابطه مثبت و معناداروجود داردو بین متغیرهای کیفیت زندگی کاری ورضایت شغلی با شدت فرسودگی شغلی رابطه معکوس ومعنادار وجود دارد. ازطرفی یافته ها حاکی ازآن است که متغیر کیفیت زندگی کاری ورضایت شغلی می تواند، تقریباً 253/0درصد از تغییرات مربوط به شدت فرسودگی شغلی راپیش بینی کند (253/0=R2). متغیرکیفیت زندگی کاری و رضایت شغلی وشدت فرسودگی شغلی نیزمی-تواند، تقریباً 098/0درصد از تغییرات مربوط به واسطه گری هوش هیجانی را پیش بینی نماید. (098/0=R2).

زمینه. ارتقا کیفیت زندگی کاری کارکنان سازمان ها بر کیفیت خدمات ارائه شده، بهره وری و سلامت روانی آنان تأثیر می گذارد. یافته های مطالعاتی نشان می دهد که کیفیت زندگی کاری پایین موجب افزایش میزان شکایت کارکنان، افزایش نرخ غیبت از کار، افزایش میزان اعمال مقررات انضباطی، کاهش نگرش مثبت کارکنان و کاهش مشارکت آنان در برنامه های نظام پیشنهادها بوده است. از طرف دیگر، برآورده ساختن نیازهای کارکنان به بهسازی و کارایی بلندمدت سازمان نیز منجر خواهد شد. هوش اخلاقی به معنی ظرفیت و توانایی درک درست از خلاف، داشتن اعتقادات اخلاقی قوی و عمل به آنها و رفتار در جهت صحیح و درست است. مطالعه ی حاضر با هدف بررسی ارتباط هوش اخلاقی و کیفیت زندگی کاری در مسئولان شاغل در واحدهای مختلف بیمارستان های آموزشی شهر یزد در سال 1401 انجام شد. روش کار. پژوهش حاضر به صورت توصیفی انجام شد. جامعه مورد بررسی کلیه مسئولان شاغل در واحدهای مختلف بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد بود که نمونه گیری به صورت سرشماری انجام شد. معیار ورود به مطالعه داشتن اشتغال حداقل یکسال سابقه در پست مربوطه و تمایل به شرکت در پژوهش بود. به منظور جمع آوری داده های موردنیاز از دو پرسشنامه استاندارد هوش اخلاقی کیل و لنیک (Kiel & Lennick) و کیفیت زندگی کاری کاسیو (Casio) استفاده شد. لازم به ذکر است که در ابتدای پرسشنامه قبل از گویه های اصلی، اطلاعات دموگرافیک شامل سن، جنس، مدرک تحصیلی، سابقه مدیریت و بخش، آورده شده بود. بعد از مراجعه مستقیم شخص پژوهشگر به بیمارستان و ارائه­ی توضیحات تکمیلی پرسشنامه ها توزیع و گردآوری شد. تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 22 و با استفاده از آماره توصیفی (فراوانی، میانگین، انحراف معیار) و آزمون های t-test، ANOVA، من ویتنی و کروسکال والیس انجام شد. یافته ها. از مجموع 75 نفر شرکت کننده، بیشتر آنها زن (7/ 62 درصد)، در بازه سنی 31 تا 40 سال (3/ 49 درصد) با سابقه کاری 10 تا 20 سال (56 درصد) و دارای مدرک کارشناسی (7/ 54 درصد) بودند. نمره کل کیفیت زندگی کاری (63/ 18±82/ 107) و نمره کل هوش اخلاقی (11/ 16±76/ 163) بود. بنابراین نمرات هر دو بالاتر از سطح متوسط بود. بین دو متغیر کیفیت زندگی کاری و هوش اخلاقی به طور کلی ارتباط معنی داری وجود نداشت (P=0/051) و تنها بین ابعاد مشارکت و ارتباطات نمره کلی هوش اخلاق ارتباط معنی داری مشاهده شد (P<0/05). نتیجه گیری. توجه بیشتر سیاست گذاران و تصمیم گیرندگان کلان در حوزه ی بهداشت و درمان به بهبود ارتباطات در بین کارکنان و مسئولین و همچنین افزایش مشارکت در تصمیم گیری ها و هدف گذاری، منجر به تقویت هوش اخلاقی و همچنین بهبود کیفیت زندگی کاری آنان در سازمان خواهد شد.

زمینه و هدف: هوش اخلاقی با انجام درست کار و رعایت اصول اخلاقی پیوند دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه هوش اخلاقی با کیفیت زندگی کاری در پرستاران بیمارستان های تبریز انجام شد.روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی از نوع توصیفی - همبستگی بود. جامعه آماری مورد مطالعه در این پژوهش کلیه پرستاران شاغل در بیمارستان های شهر تبریز در سال 1393 بودند و با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای تعداد 186 نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. جهت جمع آوری اطلاعات از دو پرسشنامه هوش اخلاقی لنیک و کیل (2005) و کیفیت زندگی کاری بروکس و آندرسون (2005) استفاده شد. داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی شامل میانگین و انحراف معیار و آمار استنباطی شامل ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون در نرم ‍افزار SPSS نسخه 20 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: بر اساس یافته ها بین مولفه های هوش اخلاقی با کیفیت زندگی کاری - خانگی، کیفیت زمینه کاری و کیفیت دنیای کاری ارتباط مثبت معنی ‍ داری وجود دارد (P=0.001). بین هوش اخلاقی با کیفیت برنامه کاری رابطه معنی داری مشاهده نشد. نتایج رگرسیون نیز نشان داد که هوش اخلاقی می تواند مولفه ‍ های کیفیت زندگی کاری - خانگی، کیفیت زمینه کاری و کیفیت دنیای کاری را پیش بینی کند اما سهم معناداری در پیش بینی مولفه کیفیت برنامه کاری ندارد.نتیجه گیری کلی: با توجه به اینکه کیفیت زندگی کاری پرستاری از طریق هوش اخلاقی قابل پیش بینی است، به نظر می رسد سطح مطلوب هوش اخلاقی می تواند منجر به ایفای موثر نقش توسط پرستاران در بیمارستان گردد. در عین حال می توان از طریق رهیافت هایی نظیر تشویق رفتار مبتنی بر اخلاق، وضعیت موجود را ارتقاء داد.